Homecoming week en meer – 03-10 t/m 30-10-2016

Week van 3 t/m 9 oktober.
Deze week was de crosscountry wedstrijd in Colfax, dit is zo’n twee en een half uur rijden. Dit was een snel parcours op een golfbaan, het was plat, eindelijk een keer geen heuvels. Ik vond dit een fijn parcours en het ging best goed. Er was een meisje de hele tijd een stuk voor mij en met nog zo’n 0.5mile te gaan versnelde ik mijn tempo om bij haar te komen. Het einde was een bocht en dan een lang, recht, vlak, stuk en dan de finish. Bij de bocht was ik nog zo’n 5meter achter haar en zij begon meteen met haar sprint voor het laatste stuk. Zelf had ik in gedachten om het wat later in te zetten omdat het nog een best lang stuk was, maar zij ging dus ik moest hem ook inzetten om nog een kans te hebben om haar te verslaan. Het was zwaar, mijn benen waren helemaal verzuurd en ik kon niet meer, maar ik had haar wel verslagen en dat gevoel is heerlijk.

Op woensdag avond hadden wij weer youth group wat weer super gezellig was. Op donderdag eind van de middag / avond was er weer een thuis volleybal wedstrijd. Ze hadden weer gewonnen. Ik blijf het zo leuk vinden hoeveel mensen gaan kijken en hoe iedereen het team aan het toejuichen is. Dit geeft zo’n leuke sfeer.

Op vrijdag hadden wij geen school. Op zaterdag was er een grote crosscountry wedstrijd iets ten noorden van Seattle. Dit is een lang stuk rijden en niet iedereen kon. Dit zorgde ervoor dat wij niet met een bus konden, omdat wij niet genoeg mensen dan hadden, dat zou te duur zijn. In plaats van een schoolbus hadden wij alleen een grote school auto ter beschikking en kon niet iedereen mee. Nu gingen alleen de beste twee meisjes en jongens (en ik aangezien Madison, Jacob en Andy als coach gingen). Echter zou ik niet rennen want de race waar ik in zou rennen was veel eerder dan die van de anderen. Anders zou iedereen dus eerder wakker moeten worden alleen voor mij.

Vrijdag ochtend vertrokken wij met de auto. Om iets voor 13:00uur waren wij in Seattle aangekomen. Wij hadden hier de ‘kauwgom muur’ gezien en wij waren naar Pike Place Market geweest. Dit was het enige wat wij hadden gedaan omdat wij weer door moesten. Na Seattle een beetje gezien te hebben waren wij naar Lakewood gereden, hier was de Nike Hole In The Wall wedstrijd. Hier aangekomen hadden wij deels het parcours gerend. Daarna waren wij naar een restaurant gegaan en hadden daar gegeten. In Everett wonen vrienden die ik ook in de zomer had ontmoet op de familie reünie/week(end). Hun zoon speelt football voor een grote school en wij zijn met zijn alleen naar die wedstrijd gegaan en hadden gekeken. Het was hun homecoming wedstrijd dus er was extra veel sfeer. De school waar hij op zit is veel groter dan onze school. Het was grappig om te zien hoe veel beter de football spelers en cheerleaders zijn en dat het allemaal groter is. Het was een groot verschil vergeleken met Wilbur. Bij de rust waren wij weggegaan omdat wij nog naar Andy’s moeder moesten rijden, waar wij sliepen, en iedereen op tijd moest slapen voor de wedstrijd.

Zaterdag ochtend na het ontbijt waren wij weer naar Lakewood gereden. Er waren ontzettend veel mensen en sommige races hadden meer dan 500 mensen. Helaas regende het de hele tijd en was het aan de koude kant. Het was leuk om zo’n grote wedstrijd te zien en ik had foto’s van onze renners gemaakt. Toen het was afgelopen gingen wij snel weg omdat wij nog helemaal terug moesten rijden. Onderweg hadden we een keer gestopt om te eten en wij waren rond 22:00/22:30uur weer thuis.

Zondag waren Madison, Casey en ik naar Casey’s ouders gegaan en daarna had ik met Blaine afgesproken (mijn vriendje). Verder had ik op zondag niet heel veel gedaan.

Week van 10 t/m 16 oktober, homecoming week.
De eerste dag van homecoming was het thema dynamic duo vs. Grease vs. Greece. Ik deed dynamic duo met Blaine en wij waren super man and super woman. De ochtend en het begin van de middag hadden wij gewoon les. In de middag was er een assembly (een bijeenkomst, de hele school gaat naar de gymzaal) en daarna ging je met je jaarlaag (wat hier praktisch gezien je klas is) aan je klas dans en klasposters werken.

Dinsdag was het thema animal vs. tourist, ik was als een panda verkleed. Vandaag kregen wij in de middag tijd om aan onze klas dans te werken. De hele week door kan je als jaar laag punten scoren. Je kunt elke dag punten verdienen met het verkleden, de jaarlaag die het hoogste percentage heeft van mensen die verkleed zijn op die dag krijgt de meeste punten (4), de tweede plek krijgt 3 punten etc. Verder heb je ook een ‘veld dag’ met allemaal spellen die je kunt winnen en op de laatste dag is de dans waar je veel punten mee kan verdienen. De XC wedstrijd was vandaag in Harrington en ging wel goed.

Senior citizen vs. Jersey Shore was het thema op woensdag, ik was een oma’tje vandaag. Verder was vandaag niet heel spectaculair, kort de dans geoefend en verder gewoon de hele dag les en ’s avonds youth group.

Field Day! Donderdag was het klaskleuren dag. Freshman: oranje en roze, sophomore: bruin en geel, junior: rood en paars en senior: camouflage. Ik ben een junior dus ik was in rood en paars. In de ochtend hadden wij gewoon les en in de middag was het veld dag. Helaas was het weer nogal slecht, dus alles was in de gymzaal. Er waren veel onderdelen en het was erg leuk! Je had bijvoorbeeld volleybal maar met een doek over het net, je kon de andere en het veld dus niet zien. Verder had je dingen als bottleflipen, touwtrekken, piramide maken en nog veel meer. Het volleybal team had vandaag een thuis wedstrijd en iedereen was er weer om aan te moedigen, ze hadden weer gewonnen. Na de wedstrijd was er een groot ‘kampvuur’. De seniors maken het en hebben al hun namen op het hout geschreven en het is echt hun dingetje. Zij blijven dan ook langer dan dat de rest doet. De brandweer steekt het echter aan en blijft er bij voor de veiligheid en zij maken het ook uit.

Spirit day! De vrijdag was in het teken van in de stemming komen voor de football wedstrijd. Iedereen was in de kleuren van de school naar school gekomen (blauw (en wit)). In de middag was er dan ook weer een assembly en waren de klas dansen. Onze dans was echt verschrikkelijk slecht, maar dat wisten we van te voren al. Wij hadden dit onderdeel dan ook veruit verloren. Uiteindelijk met alles bij elkaar waren wij als juniors derde geworden. De seniors waren eerste en hadden ‘de spirit stick’ gewonnen, wat eigenlijk wel een traditie is dat de seniors winnen. ’s Avonds was de football wedstrijd, het was nogal koud om te kijken maar nog steeds wel leuk. Voorafgaand aan de football wedstrijd was er een chili feed. Mattie en ik waren hier naar toe gegaan en er waren lekkere bij, maar ook niet zo lekkere haha.

Na de wedstrijd was de homecoming dans. Er waren niet heel veel mensen aangezien de school zelf al heel klein is, het was gelukkig alsnog wel gezellig ondanks de kleine hoeveelheid mensen. Verder heb ik ook voor het eerst in mijn leven ‘geswingdanced’, nooit gedacht dat ik dat ooit in mijn leven zou doen. Ik was erg verbaasd en vond het knap dat iedereen, maar dan ook iedereen, hier weet hoe het moet, maar dat komt waarschijnlijk omdat het wel country achtig is hier. Ik dacht dat zoiets eigenlijk alleen in films gebeurde haha.

Op zaterdag was er een thuis volleybal wedstrijd en hebben wij weer gekeken hoe ze hebben gewonnen. Verder was mijn weekend niet heel spectaculair.

Week van 17 t/m 23 oktober
Dinsdag was Casey’s verjaardag. Jacob en Andy waren echter de dag weg om een college te bekijken en om met dat team deels mee te trainen. Dus op woensdag waren wij voor Casey’s verjaardag na de training uiteten gegaan en daarna waren wij naar youth group gegaan.

Op vrijdag moesten alle juniors de hele ochtend een toets maken, Nhi en ik hoefden dat niet te doen en hebben de hele ochtend een beetje niets gedaan. Het was ook Frank zijn verjaardag vandaag en ik had even gefacetimed, dat mocht van mijn lerares aangezien ik toch niets te doen had.

Op zaterdag was cross country district 7 league championships in Wilbur. Dit is de laatste wedstrijd voor regionals, vanaf waar je je kwalificeert voor state, en dus een mooi laatste meetpunt met de rest. Individueel zal ik het bij lange na niet redden voor state, maar als een team hebben wij een grote kans. De top drie meisjes teams kunnen zich kwalificeren. De nummer 1 en 2 zijn wel zeker wie dat gaan worden, maar plek 3 gaat tussen ons en Republic. De race vandaag ging best goed. Ik was maar 3 seconden boven mijn pr, maar dit is een langzamer parcours. Helaas is Republic iets voor ons en zal het erg spannend worden wie het gaat halen. Madison en Jacob waren beide all-league (top 10). Madison was 7e en Jacob was 3e, dus dat is erg knap van hun.

Op zondag heb ik voor het eerst in mijn leven gegolfd. Dit is zoveel lastiger dan het er uit ziet! Het was wel leuk, maar ik ben erg slecht. Op het eind werd het gelukkig iets beter, maar nog steeds slecht.

Week van 24 t/m 30 oktober
Deze week was net als afgelopen week rustig aan met XC training voor state. Donderdag was de laatste training en was een korte loop. Katarina, Alyssa en ik liepen met zijn drieën en waren ondertussen lekker aan het kletsen en maakten het niet al te zwaar voor onszelf. Het regende, zoals het de laatste tijd de hele tijd doet, en maakten er het beste van. Op een gegeven moment hadden wij zelfs modder op elkaars gezicht gesmeerd, het was in ieder geval erg gezellig voor een eventuele laatste training ooit.

Verder heb ik in het begin van de week gefacetimed met Anne en ook een keer met Liza. Op woensdag was er weer youth group.

Op vrijdag hadden wij (de XC renners) alleen de eerste twee uur les omdat we daarna weg moesten voor regionals wat in Colfax was (het snelle en platte parcours). Al onze renners hadden zich gekwalificeerd voor regionals. De regel is top 7 van je team, maar wij hadden maar 5 meisjes (precies wat je nodig hebt voor een team) waardoor we allemaal konden gaan. Voor de jongens was er een iemand die niet ging, maar dat vond hij niet erg. Hij nam het niet echt serieus hij deed het gewoon voor de gezelligheid.

Het is zo ver, misschien mijn laatste cross country wedstrijd ooit gaat beginnen. Er is een kleine aanpassing aan het parcours vergeleken met de laatste keer, maar het is grotendeels hetzelfde. Ik heb erg veel zin in deze wedstrijd en wij hebben er erg naar toegeleefd. Zoals eerder genoemd kwalificeren de top drie meisjes teams en top 21 individuele meisjes zich voor state. Plek 1 en 2 voor de teams zijn wel zeker, zij zijn veruit de beste, en top 21 zal ik nooit worden. Madison is de enige in ons team die zo wie zo wel top 21 wordt. De kans dat wij naar state gaan is best groot, het gaat lastig worden, maar als wij allemaal goed rennen kunnen wij het halen.

De race was zwaar, maar ik wist dat ik nog een keer voluit moest gaan, al is het voor het team. Tijdens de race hoorde ik dat Madison, Taylor en Alyssa op schema lagen en het goed deden. In mijn hoofd was ik dan ook, ik kan het niet verpesten voor hun, zij doen het goed dus ik kan het ook. Ik was de hele tijd een paar meter achter een meisje van Republic, het team dat wij moeten verslaan. Ik probeerde bij haar te blijven en haar niet te ver voor mij uit te laten gaan. Het was best grappig om Andy (onze coach) en de Republic coach elke keer te horen. Beide waren ze steeds aan het zeggen hoe dichtbij we bij elkaar zaten en ze konden beide niet zeggen wie op dat punt aan het winnen was. Op het einde kon ik niet meer, het meisje van Republic was nog steeds voor mij en ik dacht haar niet meer in te kunnen inhalen. Maar toen hoorde en zag ik eerst Casey vlak voor de bocht voor het laatste rechte stuk, iets later Andy en beide waren zij mij aan het aanmoedigen en dat het er echt op zou aankomen, verder zeiden ze ook dat Madison, Taylor en Alyssa het goed hebben gedaan en dat het zo dichtbij is. Ik moet haar gewoon verslaan. De Republic coach was echt net voor de bocht en was ook aan het aanmoedigen en ook hij kon het niet zeggen. Ik was dood aan het gaan, ik kon niet meer. Maar door al die aanmoedigingen en wetende dat de andere drie het goed hebben gedaan, moest ik van mijzelf toch echt proberen er een sprint uit te halen. Na de bocht hoorde ik de jongens mij aanmoedigen en toen ging ik. Dit is misschien wel de laatste keer, doe het voor jezelf, doe het voor het team, ik kan niet het persoon zijn dat het verpest voor de rest. Langzaam aan kwam ik dichterbij en hoorde de toeschouwers juichen en ik bleef gaan. Uiteindelijk passeerde ik haar echt zo’n 2meter voor de finish lijn, en dat voelde zo goed. Het in je ooghoek zien dat zij weet dat ze mij niet meer kan passeren en dat ik haar net ga verslaan, heerlijk. Onze 5e renner had ook een goede race. Uiteindelijk hadden we evenveel punten, gelijk spel dus. Ik ga niet het hele punten systeem uitleggen, maar de kans dat dit gebeurd is erg klein. Helaas overkwam ons dit waardoor wij het net niet hebben gehaald. Zij hebben een 6e renner en wij niet. Onze ‘6e renner’ wordt dus automatisch laatste waardoor zij winnen. Dus zij zijn 3e geworden en wij 4e. Dit was erg jammer omdat het zo dichtbij was. Je leeft er ook wel echt naar toe en hebt het er over dat we het echt kunnen halen. Wij wisten dat het spannend zou worden, maar gelijk spel is het dichtste bij wat je kan komen. Maarja we hebben alles aan gedaan wat wij konden en hebben alsnog een mooi seizoen gehad. Madison en Taylor hebben het individueel gehaald dus dat is heel leuk voor hun. Uiteindelijk heb ik het seizoen gefinisht met een pr van 43seconden wat een tijd van 25.07.6 opleverde.

Het jongensteam heeft het niet gehaald. Alleen Jacob en een andere jongen hebben zich individueel gekwalificeerd voor state.

’s Avonds hebben wij in het Northern Quest hotel geslapen. Wij hadden twee gratis kamers met beide een twee grote tweepersoons bedden. Verder was het een best luxe hotel. Mattie en ik sliepen met Andy en Casey en Jacob sliep met een paar vrienden.

De volgende dag gingen wij naar Green Bluff, dit is een buurt met allemaal grote boerderijen iets ten noorden van Spokane. Aangezien Halloween bijna is hebben deze grote boerderijen allemaal pompoenen die zij verkopen en deze boerderijen zijn ook nogal commercieel ingesteld. Heel veel mensen gaan speciaal naar deze buurt om pompoenen te kopen en gewoon om te kijken. Verder heb je ook allemaal dolhoven in maisvelden, speeltuinen, eet kraampjes, bandjes etc. Elke ‘boerderij’ is anders en heeft zo zijn eigen dingen. Wij (Casey, Andy, Madison en ik) hebben er een paar bezocht en wij hebben ook pompoenen gekocht. Verder waren Mattie en ik naar zo’n ‘speeltuin’ en doolhof geweest en waren de oudste daar, maar we hadden wel veel plezier. Ook hadden we ergens vers, terplekke gemaakte donuts gegeten, ze waren zo lekker. De volgende dag hadden wij de pompoenen uitgesneden wat erg leuk om te doen was. Verder had ik ook een tijdje gefacetimed met papa en mama.

Oktober was een drukke, maar weer erg leuke maand. Ik heb het nog steeds super naar mijn zin, geen last van heimwee en ik voel mij erg thuis hier.